шамбе́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шамбе́р |
шамбе́ры |
| Р. |
шамбе́ра |
шамбе́раў |
| Д. |
шамбе́ру |
шамбе́рам |
| В. |
шамбе́ра |
шамбе́раў |
| Т. |
шамбе́рам |
шамбе́рамі |
| М. |
шамбе́ру |
шамбе́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шамбе́рыць
‘круціць, махляваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шамбе́ру |
шамбе́рым |
| 2-я ас. |
шамбе́рыш |
шамбе́рыце |
| 3-я ас. |
шамбе́рыць |
шамбе́раць |
| Прошлы час |
| м. |
шамбе́рыў |
шамбе́рылі |
| ж. |
шамбе́рыла |
| н. |
шамбе́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шамбе́р |
шамбе́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шамбе́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)