шаматкі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаматкі́ шаматка́я шаматко́е шаматкі́я
Р. шаматко́га шаматко́й
шаматко́е		 шаматко́га шаматкі́х
Д. шаматко́му шаматко́й шаматко́му шаматкі́м
В. шаматкі́ (неадуш.)
шаматко́га (адуш.)		 шаматку́ю шаматко́е шаматкі́я (неадуш.)
шаматкі́х (адуш.)
Т. шаматкі́м шаматко́й
шаматко́ю		 шаматкі́м шаматкі́мі
М. шаматкі́м шаматко́й шаматкі́м шаматкі́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шаматкі́, ‑ая, ‑ое.

Які шамаціць; шаматлівы. Бы і не было нічога, акрамя грабель, акрамя шаматкога сена, спрыту, дужасці ў руках. Мележ. Пальцы [Марфы] абмацвалі шаматкую паперу. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)