шалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак.

Абшываць шалёўкай (у 2 і 4 знач.).

Ш. хату.

Ш. вокны.

|| наз. шалёўка, -і, ДМ -ўцы і шалява́нне, -я, н.

|| прым. шалёвачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шалява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шалю́ю шалю́ем
2-я ас. шалю́еш шалю́еце
3-я ас. шалю́е шалю́юць
Прошлы час
м. шалява́ў шалява́лі
ж. шалява́ла
н. шалява́ла
Загадны лад
2-я ас. шалю́й шалю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шалю́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шалява́ць несов., плотн. обшива́ть до́сками, шалева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак., што.

Абшываць шалёўкай (у 2, 4 знач.). Шаляваць хату. □ [Вінцэсь] шаляваў вокны, а сам пасміхаўся, сочачы за Марыляй: яна быццам пасталела, нат падрасла, пасыцела трохі ў целе, але ўсё ж асталася зграбнай. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалява́ць буд. verschálen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шалява́ць

(польск. szalować, ад ням. beschalen)

абіваць тонкімі дошкамі сцены будынка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шалёвачны гл. шаляваць, шалёўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шалева́ть несов., плотн. шалява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шалява́цца, ‑люецца; незак.

Зал. да шаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Абабіць, абшыць што‑н. шалёўкай; абшаляваць. Пашаляваць хату.

2. і без дап. Шаляваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)