шалупі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шалупі́на шалупі́ны
Р. шалупі́ны шалупі́н
Д. шалупі́не шалупі́нам
В. шалупі́ну шалупі́ны
Т. шалупі́най
шалупі́наю		 шалупі́намі
М. шалупі́не шалупі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шалупі́на, -ы, ж.

1. Вонкавая мяккая прыродная абалонка (плода, бульбы і пад.); скурка.

Абдзерці шалупіну з бульбіны.

2. мн. -ы, -пін. Адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы.

Збіраць шалупіны на корм свінням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шалупі́на ж. шелуха́; ко́жица, кожура́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шалупі́на, ‑ы, ж.

1. Вонкавая мяккая прыродная абалонка (якога‑н. плода, бульбы і пад.); скурка. [Хлопчык] дастаў адну [бульбіну] і пачаў абдзіраць шалупіну... П. Ткачоў.

2. толькі мн. (шалупі́ны, ‑пін). Адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы. Збіраць шалупіны на корм свінням.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалупа́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -па́ек, ж.

Тое, што і шалупіна.

Бульба з шалупайкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Абшалупа́шыць ’вылузаць’ (Бяльк.). Гл. шалупенне, шалупіна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шалупа́йка, ‑і, ДМ ‑пайцы; Р мн. ‑паек; ж.

Тое, што і шалупіна. — Добры дзень, — адказала гаспадыня, якая якраз даставала з печы чыгун бульбы з шалупайкамі. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

peel​1 [pi:l] n. шалупа́йка, скары́нка; шалупі́нне, лупі́ны, скары́нкі;

candied peel цука́т;

orange peel апельсі́навая шалупі́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shuck

[ʃʌk]

1.

n.

1) шалупі́на f.; струк -а́ m.

2) informal лухта́, дрэнь f.

2.

v.t.

аблу́пліваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shuck​1 [ʃʌk] n.

1. шалупа́йка, шалупі́на, шкарлупі́на ( арэха); pl. shucks лузга́, шалупі́нне

2. лухта́

♦

not worth shucks infml ≅паўшэ́лега не ва́рты;

I don’t care shucks about it. Мне напляваць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)