шаба́шніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаба́шніцкі шаба́шніцкая шаба́шніцкае шаба́шніцкія
Р. шаба́шніцкага шаба́шніцкай
шаба́шніцкае		 шаба́шніцкага шаба́шніцкіх
Д. шаба́шніцкаму шаба́шніцкай шаба́шніцкаму шаба́шніцкім
В. шаба́шніцкі
шаба́шніцкага		 шаба́шніцкую шаба́шніцкае шаба́шніцкія
Т. шаба́шніцкім шаба́шніцкай
шаба́шніцкаю		 шаба́шніцкім шаба́шніцкімі
М. шаба́шніцкім шаба́шніцкай шаба́шніцкім шаба́шніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шаба́шнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто падраджаецца на прыватныя выгадныя заработкі.

Наняць шабашнікаў.

|| прым. шаба́шніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)