Чэ́рні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чэ́рні
Р. Чэ́рняў
Д. Чэ́рням
В. Чэ́рні
Т. Чэ́рнямі
М. Чэ́рнях

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Чэрні (в.) 2/437; 11/263

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Чэрні

т. 17, с. 333

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чэрні К. 11/495

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Чэрні Карл

т. 17, с. 333

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чэ́рня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чэ́рня
Р. Чэ́рні
Д. Чэ́рні
В. Чэ́рню
Т. Чэ́рняй
Чэ́рняю
М. Чэ́рні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чэ́рнь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чэ́рнь
Р. чэ́рні
Д. чэ́рні
В. чэ́рнь
Т. чэ́рню
М. чэ́рні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чернь​I уст., презр. чэрнь, род. чэ́рні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чернь​II (на металле) чэрнь, род. чэ́рні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Перачэ́ркнуць ’пераскочыць’ (Сцяшк. Сл.). Мабыць. больш імаверна можна дапусціць генетычную сувязь з гукапераймальным імітатывам чэрні — пра хуткі рух, параўн. гродз. чэрхагіь ’чыркаць, запальваць запалкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)