чэ́рвень, -я, м.

Шосты месяц каляндарнага года.

|| прым. чэ́рвеньскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Чэ́рвень

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чэ́рвень
Р. Чэ́рвеня
Д. Чэ́рвеню
В. Чэ́рвень
Т. Чэ́рвенем
М. Чэ́рвені

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Чэ́рвень м., г. Че́рвень

чэ́рвень м. ию́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чэ́рвень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чэ́рвень
Р. чэ́рвеня
Д. чэ́рвеню
В. чэ́рвень
Т. чэ́рвенем
М. чэ́рвені

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чэ́рвень, ‑я, м.

Шосты месяц каляндарнага года.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Чэрвень 4/587; 11/260

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Чэрвень (г.) 1/211 (к.); 3/530, 557; 8/588, 633 (к.); 10/609; 11/260, 261 (к.), 593

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чэрвень,

шосты месяц календара.

т. 17, с. 330

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чэрвень,

горад у Мінскай вобласці.

т. 17, с. 330

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чэ́рвень м. Čérvien’ i Tschérwen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)