чытані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. чытані́на
Р. чытані́ны
Д. чытані́не
В. чытані́ну
Т. чытані́най
чытані́наю
М. чытані́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чытані́на ж., разг., пренебр. чти́во ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чытані́на, ‑ы, ж.

Разм. пагард. Пра твор мастацкай літаратуры, які мае займальны змест, але не вызначаецца высокімі мастацкімі і ідэйнымі вартасцямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чтиво ср., разг., пренебр. чытані́на, -ны ж., чытво́, -ва́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

czytanina

ж. чытанне; чытаніна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

czytadło

н. разм. чытво; чытаніна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)