чы́рвы, -аў, адз. чы́рва, -ы, ж.

Картачная масць з малюнкам у выглядзе чырвоных сэрцаў.

|| прым. чырво́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чы́рвы, ед. чы́рва ж., карт. че́рви, че́рвы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чы́рвы, ‑аў; адз. чырва, ‑ы, ж.

Картачная масць з малюнкам у выглядзе чырвоных сэрцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́рвы мн, (адз

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чы́рва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чы́рва чы́рвы
Р. чы́рвы чы́рваў
Д. чы́рве чы́рвам
В. чы́рву чы́рвы
Т. чы́рвай
чы́рваю		 чы́рвамі
М. чы́рве чы́рвах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чы́рва гл. чырвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чы́рва,

гл. чырвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

че́рви и че́рвы мн., карт. чы́рвы, -ваў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kier

карц. чырвы;

król kier — чырвовы кароль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Coer

[kø:r]

n - i -s, -i -s карт. чы́рвы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)