Verbum

анлайнавы слоўнік

чына́ра, -ы, мн. -ы, -на́р, ж.

Дрэва сямейства платанавых; усходні платан.

|| прым. чына́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чына́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чына́ра ж., бот. чина́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Чынара, гл. Платан

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чына́ра, ‑ы, ж.

Дрэва сямейства платанавых; усходні платан. Ах, якая пагода Для купання, загару! Ні расы на чынарах, Ні туману, ні хмары! Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чынара

т. 17, с. 309

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чына́ра

(цюрк. činar)

дрэва сям. платанавых, пашыранае на Балканскім паўвостраве, у Крыме, Закаўказзі, Сярэд. Азіі; усходні платан.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sycamore [ˈsɪkəmɔ:] n. bot. я́вар; плата́н; чына́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чина́р м. и чина́ра бот. чына́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плата́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да платана. // Зроблены з платану.

2. у знач. наз. плата́навыя, ‑ых. Сямейства насенных кветкавых раслін, да якіх адносіцца платан, чынара і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)