чу́ткасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чу́ткасць
Р. чу́ткасці
Д. чу́ткасці
В. чу́ткасць
Т. чу́ткасцю
М. чу́ткасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чу́ткасць ж. чу́ткость; см. чу́ткі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́ткасць,

Уласцівасць чуткага. Чуткасць слыху. Чуткасць душы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́ткі, -ая, -ае.

1. Які лёгка і добра ўспрымае што-н. слыхам, нюхам.

Чуткія сабакі.

2. Уражлівы, успрыімлівы.

Чуткая душа.

3. Неглыбокі, лёгкі.

Ч. сон.

|| наз. чу́ткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)