чумны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чумны́ чумна́я чумно́е чумны́я
Р. чумно́га чумно́й
чумно́е		 чумно́га чумны́х
Д. чумно́му чумно́й чумно́му чумны́м
В. чумны́
чумно́га		 чумну́ю чумно́е чумны́я
Т. чумны́м чумно́й
чумно́ю		 чумны́м чумны́мі
М. чумны́м чумно́й чумны́м чумны́х

Іншыя варыянты: чу́мны.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чумны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чумны́ чумна́я чумно́е чумны́я
Р. чумно́га чумно́й
чумно́е		 чумно́га чумны́х
Д. чумно́му чумно́й чумно́му чумны́м
В. чумны́
чумно́га		 чумну́ю чумно́е чумны́я
Т. чумны́м чумно́й
чумно́ю		 чумны́м чумны́мі
М. чумны́м чумно́й чумны́м чумны́х

Іншыя варыянты: чу́мны.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чу́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́мны чу́мная чу́мнае чу́мныя
Р. чу́мнага чу́мнай
чу́мнае		 чу́мнага чу́мных
Д. чу́мнаму чу́мнай чу́мнаму чу́мным
В. чу́мны (неадуш.)
чу́мнага (адуш.)		 чу́мную чу́мнае чу́мныя (неадуш.)
чу́мных (адуш.)
Т. чу́мным чу́мнай
чу́мнаю		 чу́мным чу́мнымі
М. чу́мным чу́мнай чу́мным чу́мных

Іншыя варыянты: чумны́.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чу́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́мны чу́мная чу́мнае чу́мныя
Р. чу́мнага чу́мнай
чу́мнае		 чу́мнага чу́мных
Д. чу́мнаму чу́мнай чу́мнаму чу́мным
В. чу́мны (неадуш.)
чу́мнага (адуш.)		 чу́мную чу́мнае чу́мныя (неадуш.)
чу́мных (адуш.)
Т. чу́мным чу́мнай
чу́мнаю		 чу́мным чу́мнымі
М. чу́мным чу́мнай чу́мным чу́мных

Іншыя варыянты: чумны́.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чумны́

1. прил. чумно́й;

2. в знач. сущ. чумно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́мны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да чумы (у 1 знач.). Чумная эпідэмія. □ Праклятыя каты! Яны ўсміхаюцца, Здымаючы з чумных бацыл барышы. Панчанка. // Заражаны чумой (у 1 знач.). [Сасноўскі:] Толькі будзьце асцярожны з гэтым гарылападобным зверам. Чумны звер, калі ён нават у клетцы, страшны. Гурскі.

2. Разм. Шалёны, ашалелы, утрапёны. [Херувім:] «Браты анёлы, што гэта з ім?! Ды ён жа нейкі чумны!» Вярцінскі.

чу́мны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чума, уласцівы чуму. Чумныя жэрдкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́мны мед Pest-, verpéstet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чума́, -ы́, ж.

Вострая інфекцыйная хвароба.

Эпідэмія чумы.

|| прым. чу́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чум, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкае пераноснае жыллё конусападобнай формы ў некаторых паўночных народаў, якое зроблена з жэрдак, абцягнутых шкурамі, карой, войлакам лямцам і пад.

|| прым. чу́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«чумны бунт»

т. 17, с. 290

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)