Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікБеларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
чума́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чума́к | ||
| чумака́ | чумако́ў | |
| чумаку́ | чумака́м | |
| чумака́ | чумако́ў | |
| чумако́м | чумака́мі | |
| чумаку́ | чумака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)