Verbum

чу́цца, чу́юся, чу́ешся, чу́ецца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Быць чутным, успрымацца на слых.

Чулася музыка.

Чуўся смех.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Успрымацца органамі пачуццяў; адчувацца.

Чуецца пах кветак.

У песні чуўся смутак і жальба.

3. у знач. пабочн. сл. чу́ецца, чу́лася. Адчувацца, думацца.

Яна ківала галавой, але, чулася, была занята сваімі думкамі.

4. як або якім чынам. Адчуваць сябе, быць у пэўным стане.

Добра чулася нам у лесе.

|| зак. пачу́цца, -чу́ецца (да 1 і 2 знач.).

валтузня́, -і́, ж. (разм.).

Шумны бязладны рух.

За сцяной чулася нейкая в.

туга́, -і́, ДМ тузе́, ж.

Журба, маркота, смутак.

У песні чулася т.

жах², гукаперайм.

Ужыв. для абазначэння шорхання, удару і пад.

На дварэ чулася жах ды жах.

гамана́, -ы́, ж. (разм.).

Бязладны шум ад мноства галасоў, гукаў.

Здалёк чулася людская г.

Г. птушак.

асуджэ́нне, -я, н.

1. гл. асудзіць.

2. Неадабральнае меркаванне, ганьбаванне, вымова.

У яго голасе чулася а.

выццё, -я́, н.

1. гл. выць.

2. Працяжны крык некаторых жывёл (ваўка, сабакі і інш.).

Чулася в. сабакі.

гамо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Тое, што і гаворка (у 1 знач.); гутарка, размова.

Г. вялася шчыра і чулася далёка.

адбо́рны, -ая, -ае.

1. Адабраны з ліку іншых як лепшы па якасці; першагатунковы, выдатны.

Адборная бульба.

2. перан. Вельмі грубы, непрыстойны.

За сцяной чулася адборная лаянка.