Чу́дзенічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чу́дзенічы
Р. Чу́дзеніч
Чу́дзенічаў
Д. Чу́дзенічам
В. Чу́дзенічы
Т. Чу́дзенічамі
М. Чу́дзенічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Чудзенічы (в.) 6/241; 11/232

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)