чуба́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чуба́сты чуба́стая чуба́стае чуба́стыя
Р. чуба́стага чуба́стай
чуба́стае		 чуба́стага чуба́стых
Д. чуба́стаму чуба́стай чуба́стаму чуба́стым
В. чуба́сты (неадуш.)
чуба́стага (адуш.)		 чуба́стую чуба́стае чуба́стыя (неадуш.)
чуба́стых (адуш.)
Т. чуба́стым чуба́стай
чуба́стаю		 чуба́стым чуба́стымі
М. чуба́стым чуба́стай чуба́стым чуба́стых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чуба́сты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і чубаты. Быў такі Мікалай Салавей, ён прыехаў у наша сяло на пасяленне, даўгалыгі, чубасты. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)