чо́вен

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чо́вен чаўны́
Р. чо́ўна чаўно́ў
Д. чо́ўну чаўна́м
В. чо́вен чаўны́
Т. чо́ўнам чаўна́мі
М. чо́ўне чаўна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чо́вен, чо́ўна, мн. чаўны́, чаўно́ў, м.

Лёгкая лодка, выдзеўбаная са ствала дрэва; лодка наогул.

|| прым. чо́ўнавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чо́вен, род. чо́ўна м. чёлн, челно́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Човен 2/300; 6/418; 11/223 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чо́вен, чоўна; мн. чаўны, ‑оў; м.

Лёгкая лодка, выдзеўбаная з дрэва; лодка наогул. Адхонны бераг Ліны застаўлен чаўнамі і чайкамі-душагубкамі. Колас. Сеў [бедны брат] у стары човен ды паплыў на сярэдзіну возера. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

човен

т. 17, с. 273

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чо́вен м. Náchen m -s, -, Kahn m -(e)s, Kähne

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чоўнападо́бны, -ая, -ае.

Падобны на човен; які мае форму чоўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чо́ўнавы челно́чный; см. чо́вен

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чёлн чо́вен, род. чо́ўна м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)