чачэ́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чачэ́нка |
чачэ́нкі |
| Р. |
чачэ́нкі |
чачэ́нак |
| Д. |
чачэ́нцы |
чачэ́нкам |
| В. |
чачэ́нку |
чачэ́нак |
| Т. |
чачэ́нкай чачэ́нкаю |
чачэ́нкамі |
| М. |
чачэ́нцы |
чачэ́нках |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чачэ́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чачэнскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. чачэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. чачэ́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чече́нка чачэ́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)