часці́к, -у́, м.

Рыба, якую ловяць сеткай з дробнымі ячэйкамі ў паўднёвых рыбапрамысловых раёнах.

|| прым. часціко́вы, -ая, -ае.

Часціковыя кансервы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

часці́к

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. часці́к
Р. часціку́
Д. часціку́
В. часціка́
Т. часціко́м
М. часціку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

часці́к, -ку́ м. (рыба) части́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часці́к Чысты хвойнік, без падлеску (Пар.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

части́к рыб.

1. прост. густы́ не́вад;

2. (рыба) часці́к, -ку́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

частико́вый в разн. знач. часціко́вы;

частико́вая ры́ба часціко́вая ры́ба, часці́к;

частико́вый не́вод густы́ не́вад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)