часучо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. часучо́вы часучо́вая часучо́вае часучо́выя
Р. часучо́вага часучо́вай
часучо́вае		 часучо́вага часучо́вых
Д. часучо́ваму часучо́вай часучо́ваму часучо́вым
В. часучо́вы (неадуш.)
часучо́вага (адуш.)		 часучо́вую часучо́вае часучо́выя (неадуш.)
часучо́вых (адуш.)
Т. часучо́вым часучо́вай
часучо́ваю		 часучо́вым часучо́вымі
М. часучо́вым часучо́вай часучо́вым часучо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

часучо́вы чесучо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часучо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да часучы. Часучовая вытворчасць. Часучовы цэх. // Зроблены з часучы. Часучовы гарнітур. □ Сакалоў, апрануты ў белыя часучовыя штаны і блакітную майку, ляжаў на спіне, падаслаўшы пад сябе газету. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часуча́, -ы́, ж.

Шчыльная шаўковая тканіна палатнянага перапляцення, звычайна жаўтавата-пясочнага колеру.

|| прым. часучо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чесучо́вый часучо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)