часту́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. часту́шка часту́шкі
Р. часту́шкі часту́шак
Д. часту́шцы часту́шкам
В. часту́шку часту́шкі
Т. часту́шкай
часту́шкаю		 часту́шкамі
М. часту́шцы часту́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

часту́шка ж. часту́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часту́шка прыпе́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Частушка, гл. Прыпеўка

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

частушка

т. 17, с. 257

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

часту́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Кароткая, звычайна чатырохрадковая песня жартаўлівага або сатырычнага зместу; прыпеўка. — Ціха ты, — шэптам адказаў баец. — Не ведаеш? Дзям’ян Бедны чытае свае новыя чырвонаармейскія частушкі. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часту́шка ж. фалькл. Tschastúschka f -, -ki; ≅ Schnáderhüpfe(r)l n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дрынду́шка, -і, ДМ -ду́шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

1. Якая-н. цацка, бразготка.

На падлозе валяліся розныя дрындушкі.

2. Частушка, прыпеўка.

Святочную цішыню парушалі вясёлыя дрындушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

припе́вка

1. прыпе́ўка, -кі ж.;

2. (частушка) прыпе́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрынду́шка ж.

1. разг. часту́шка, припе́вка;

2. прост. пустячо́к м., побряку́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)