Verbum

анлайнавы слоўнік

ча́стачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ча́стачка ж., уменьш. части́чка, до́лька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́стачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да частка (у 1 знач.). Мы нарадзіліся ў той час, Як свет стары ў агні капаў. І ў гэтай буры кожны з нас Юнацтва частачку аддаў. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асці́на, ‑ы, ж.

Асцё; адзін вусік асця або частачка яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мале́кула, ‑ы, ж.

Найменшая частачка рэчыва, якая захоўвае яго асноўныя хімічныя ўласцівасці.

[Фр. molécule ад лац. moles — маса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́лька уменьш. до́лька, -кі ж., ча́стачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fraction [ˈfrækʃn] n.

1. math. дроб;

a common/decimal fraction про́сты/дзесятко́вы дроб

2. часці́нка, ча́стачка; крупі́нка (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cząsteczka

ж.

1. частачка; часцінка;

2. малекула

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

части́чка часці́нка, -кі ж., ча́стачка, -кі ж.; крупі́начка, -кі ж., крупі́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tithe

[taɪð]

1) дзяся́тая ча́стка

2) мала́я ча́стачка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)