часно́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. часно́чны часно́чная часно́чнае часно́чныя
Р. часно́чнага часно́чнай
часно́чнае		 часно́чнага часно́чных
Д. часно́чнаму часно́чнай часно́чнаму часно́чным
В. часно́чны (неадуш.)
часно́чнага (адуш.)		 часно́чную часно́чнае часно́чныя (неадуш.)
часно́чных (адуш.)
Т. часно́чным часно́чнай
часно́чнаю		 часно́чным часно́чнымі
М. часно́чным часно́чнай часно́чным часно́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

часно́чны чесно́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часно́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да часнаку, уласцівы яму. Часночны пах. Часночная галоўка. // Прыгатаваны з часнаку. Часночная прыправа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часно́к, -наку́, м.

Агароднінная расліна сямейства лілейных, а таксама ядомыя цыбуліны гэтай расліны з вострым смакам і рэзкім характэрным пахам.

|| прым. часно́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Часночны грыб 4/50; 11/207

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

часночны грыб

т. 17, с. 252

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чесно́чный часно́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

czosnkowy

часночны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

garlicky

[ˈgɑ:rlɪki]

adj.

часно́чны, з запа́хам часнаку́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Часночнік, гл. Часночны грыб

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)