чарэ́невы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чарэ́невы |
чарэ́невая |
чарэ́невае |
чарэ́невыя |
| Р. |
чарэ́невага |
чарэ́невай чарэ́невае |
чарэ́невага |
чарэ́невых |
| Д. |
чарэ́неваму |
чарэ́невай |
чарэ́неваму |
чарэ́невым |
| В. |
чарэ́невы (неадуш.) чарэ́невага (адуш.) |
чарэ́невую |
чарэ́невае |
чарэ́невыя (неадуш.) чарэ́невых (адуш.) |
| Т. |
чарэ́невым |
чарэ́невай чарэ́неваю |
чарэ́невым |
чарэ́невымі |
| М. |
чарэ́невым |
чарэ́невай |
чарэ́невым |
чарэ́невых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чарэ́невы подо́вый, подово́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чарэ́невы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да чарэні. Чарэневая паверхня.
2. Спечаны на чарэні (у 2 знач.). Чарэневыя праснакі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарэ́нь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
1. Верхняя знешняя частка рускай печы, ляжанка.
Грэцца на чарэні.
2. Гарызантальная паверхня ўнутры рускай печы; под.
|| прым. чарэ́невы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подово́й и подо́вый
1. по́давы;
подово́й кирпи́ч по́давая цэ́гла;
2. (испечённый на поду) чарэ́невы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)