чаро́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чаро́дны |
чаро́дная |
чаро́днае |
чаро́дныя |
| Р. |
чаро́днага |
чаро́днай
чаро́днае |
чаро́днага |
чаро́дных |
| Д. |
чаро́днаму |
чаро́днай |
чаро́днаму |
чаро́дным |
| В. |
чаро́дны (неадуш.)
чаро́днага (адуш.) |
чаро́дную |
чаро́днае |
чаро́дныя (неадуш.)
чаро́дных (адуш.) |
| Т. |
чаро́дным |
чаро́днай
чаро́днаю |
чаро́дным |
чаро́днымі |
| М. |
чаро́дным |
чаро́днай |
чаро́дным |
чаро́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чаро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які жыве чародамі, у чарадзе, які збіраецца ў чароды. Чародная рыба. Чародная птушка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чаро́дны
1. hérdenweise;
2. уст. гл. чарговы
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)