Чарно́цкае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Чарно́цкае
Р. Чарно́цкага
Д. Чарно́цкаму
В. Чарно́цкае
Т. Чарно́цкім
М. Чарно́цкім

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Чарноцкае возера

т. 17, с. 238

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чарно́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарно́цкі чарно́цкая чарно́цкае чарно́цкія
Р. чарно́цкага чарно́цкай
чарно́цкае		 чарно́цкага чарно́цкіх
Д. чарно́цкаму чарно́цкай чарно́цкаму чарно́цкім
В. чарно́цкі (неадуш.)
чарно́цкага (адуш.)		 чарно́цкую чарно́цкае чарно́цкія (неадуш.)
чарно́цкіх (адуш.)
Т. чарно́цкім чарно́цкай
чарно́цкаю		 чарно́цкім чарно́цкімі
М. чарно́цкім чарно́цкай чарно́цкім чарно́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)