чарадзе́йскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарадзе́йскі чарадзе́йская чарадзе́йскае чарадзе́йскія
Р. чарадзе́йскага чарадзе́йскай
чарадзе́йскае
чарадзе́йскага чарадзе́йскіх
Д. чарадзе́йскаму чарадзе́йскай чарадзе́йскаму чарадзе́йскім
В. чарадзе́йскі (неадуш.)
чарадзе́йскага (адуш.)
чарадзе́йскую чарадзе́йскае чарадзе́йскія (неадуш.)
чарадзе́йскіх (адуш.)
Т. чарадзе́йскім чарадзе́йскай
чарадзе́йскаю
чарадзе́йскім чарадзе́йскімі
М. чарадзе́йскім чарадзе́йскай чарадзе́йскім чарадзе́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарадзе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарадзе́йскі чарадзе́йская чарадзе́йскае чарадзе́йскія
Р. чарадзе́йскага чарадзе́йскай
чарадзе́йскае
чарадзе́йскага чарадзе́йскіх
Д. чарадзе́йскаму чарадзе́йскай чарадзе́йскаму чарадзе́йскім
В. чарадзе́йскі (неадуш.)
чарадзе́йскага (адуш.)
чарадзе́йскую чарадзе́йскае чарадзе́йскія (неадуш.)
чарадзе́йскіх (адуш.)
Т. чарадзе́йскім чарадзе́йскай
чарадзе́йскаю
чарадзе́йскім чарадзе́йскімі
М. чарадзе́йскім чарадзе́йскай чарадзе́йскім чарадзе́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарадзе́йскі чароде́йский, чароде́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарадзе́йскі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і чараўніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарадзе́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Вядзьмар, чараўнік.

2. перан. Той, хто зачароўвае, захапляе чым-н.

|| ж. чарадзе́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -дзе́ек.

|| прым. чарадзе́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чароде́йский книжн. чарадзе́йскі, чараўні́цкі; (колдовской) вядзьма́рскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

czarodziejski

czarodziejsk|i

чарадзейскі, чараўніцкі;

różdżka ~a — чароўная палачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wizard

[ˈwɪzərd]

1.

n.

1) чарадзе́й -я m., чараўні́к -а́ m.

2) informal знаве́ц -ўца, ма́йстар -ра m.

2.

adj.

магі́чны, чарадзе́йскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чо́рны, -ая, -ае.

1. Які мае колер сажы, вугалю; проціл. белы.

Чорная фарба.

Чорная барада.

Ч. дым.

2. Цёмны, больш цёмны ў параўнанні з чым-н. больш светлым.

Ч. хлеб.

Ч. ад загару.

3. Брудны, запэцканы.

Чорныя рукі ад гразі.

4. Некваліфікаваны, які не патрабуе высокага майстэрства, часта фізічна цяжкі і брудны (пра работу).

Чорная работа.

5. Прызначаны для якіх-н. службовых ці бытавых мэт; не парадны, не галоўны.

Ч. ход.

Чорная лесвіца.

6. Не апрацаваны, чарнавы.

Ч. варыянт рукапісу.

7. перан. Нізкі, каварны, подлы.

Чорная зайздрасць.

Чорныя справы.

8. перан. Дрэнны, адмоўны.

Чорныя старонкі біяграфіі.

Ч. бок жыцця.

9. перан. Цяжкі, змрочны, беспрасветны.

Чорныя думкі.

Чорная доля.

10. перан. Крайне рэакцыйны.

Чорныя сілы.

11. У Рускай дзяржаве 14—17 стст.: цяглавы, падатковы; дзяржаўны, не прыватнаўласніцкі (гіст.).

Чорныя землі.

12. Паводле міфалагічных уяўленняў: вядзьмарскі, чарадзейскі, звязаны з нячыстай сілай.

13. Як састаўная частка некаторых заалагічных і батанічных назваў.

Чорныя парэчкі.

Чорная рабіна.

Ч. дзяцел.

Чорнае золата

1) нафта;

2) каменны вугаль.

Чорная біржа (чорны рынак) — неафіцыйная біржа (рынак).

Чорная ікра — ікра асятровых рыб.

Чорная кава — моцная кава без малака і вяршкоў.

Чорны лес — лісцёвы лес, чарналессе.

Чорны шар — выбарчы шар, які азначае «супраць абрання» каго-н.

Чорныя металы — назва жалеза і яго сплаваў (сталі, чыгуну і г.д.).

На чорную гадзіну (разм.) — на цяжкі час (пакінуць што-н.).

Ні чорнага ні белага (разм.) — не абазвацца, не сказаць ні слова каму-н.

Трымаць у чорным целе — сурова, строга абыходзіцца з кім-н.

У чорным святле — змрочным, непрыглядным, горш, чым на самай справе (бачыць, падаваць, паказваць і пад. што-н.).

Чорная косць (костка) (уст.) — пра людзей простага, недваранскага паходжання.

Чорны дзень (разм.) — перыяд нястачы, беднасці ў жыцці; цяжкая часіна.

Чорным па белым (разм.) — дакладна, выразна, ясна (напісана).

Як чорны вол (рабіць, працаваць; разм.) — рабіць не пакладаючы рук.

|| наз. чарната́, -ы́, ДМ -наце́, ж. і чарно́та, -ы, ДМо́це, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)