чамяры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чамяры́чны чамяры́чная чамяры́чнае чамяры́чныя
Р. чамяры́чнага чамяры́чнай
чамяры́чнае		 чамяры́чнага чамяры́чных
Д. чамяры́чнаму чамяры́чнай чамяры́чнаму чамяры́чным
В. чамяры́чны (неадуш.)
чамяры́чнага (адуш.)		 чамяры́чную чамяры́чнае чамяры́чныя (неадуш.)
чамяры́чных (адуш.)
Т. чамяры́чным чамяры́чнай
чамяры́чнаю		 чамяры́чным чамяры́чнымі
М. чамяры́чным чамяры́чнай чамяры́чным чамяры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чамяры́чны чемери́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чамяры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чамярыцы, належыць ёй. Чамярычны корань.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чамяры́ца, -ы, ж.

Травяністая ядавітая лугавая расліна сямейства лілейных з тоўстым карэнішчам, буйным востраканечным лісцем і мяцёлкамі кветак, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне.

|| прым. чамяры́чны, -ая, -ае.

Ч. корань.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чемери́чный чамяры́чны, чэ́мерны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)