чаму́сь, прысл. (разм.).

Тое, што і чамусьці́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаму́сь

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
чаму́сь - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чаму́сь нареч., см. чаму́сьці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чаму́сь, прысл.

Разм. Тое, што і чамусьці ​1. [Сярго:] Народ абучаны, страляць умее, А поспехаў у вас чамусь няма. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаму́сь, чаму́сьці прысл aus rgendinem [inem bestmmten] Grnd(e)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

штось¹, чаго́сь, чаму́сь, штось, чымсь, на чымсь, займ. неазнач.

Тое, што і штосьці́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

што́сь

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
м.
Н. што́сь
Р. чаго́сь
Д. чаму́сь
В. што́сь
Т. чы́мсь
М. чы́мсь

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заче́м-то нареч. чаго́сьці, чаго́сь, не́чага; на не́шта, нашто́сьці, нашто́сь; чаму́сьці, чаму́сь; см. заче́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вінава́ціць, ‑вачу, ‑ваціш, ‑ваціць; незак., каго.

Абвінавачваць, лічыць вінаватым; асуджаць. Лабановіч дагадаўся, што падлоўчы Варанкевіч падняў у доме буру, але не распытваўся аб гэтым, і сама пані падлоўчая чамусь не гаварыла, не вінаваціла свайго мужа. Колас. Дзяжэвіч вінаваціў пастухоў, быццам яны дрэнна пасуць кароў, патрабаваў замяніць іх. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чамусьці, чамусь, чагось, нешта, штосьці

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)