чабо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чабо́р
Р. чабару́
Д. чабару́
В. чабо́р
Т. чабаро́м
М. чабары́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чабо́р, -бару́, мн. -бары́, -баро́ў, м.

Травяністая духмяная расліна сямейства ясноткавых з дробнымі пахучымі кветкамі ружова-ліловага ці белага колеру.

|| памянш. чабаро́к, -рку́, м.

|| прым. чабаро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чабо́р, -бару́ м., бот. тимья́н, чебре́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чабо́р, ‑бару, м.

Травяністая духмяная расліна сямейства губакветных з дробнымі ружова-ліловымі ці белымі кветкамі. Вам кожны ўзгорак адклікнецца песняю, Запахне ружовы духмяны чабор. Тарас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чабор

т. 17, с. 201

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чабо́р м бат Fldthymian m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Чабор Янка

т. 17, с. 201

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

thyme [taɪm] n. bot. чабо́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

savory1 [ˈseɪvəri] n. bot. чабо́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чабаро́к, ‑рку, м.

Памянш.-ласк. да чабор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)