чабано́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чабано́ў чабано́ва чабано́ва чабано́вы
Р. чабано́вага чабано́вай
чабано́вае		 чабано́вага чабано́вых
Д. чабано́ваму чабано́вай чабано́ваму чабано́вым
В. чабано́ў (неадуш.)
чабано́вага (адуш.)		 чабано́ву чабано́ва чабано́вы (неадуш.)
чабано́вых (адуш.)
Т. чабано́вым чабано́вай
чабано́ваю		 чабано́вым чабано́вымі
М. чабано́вым чабано́вай чабано́вым чабано́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чабано́ў чабана́, чаба́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чабано́ў, ‑ова.

Які належыць чабану. Чабанова пуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаба́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чаба́н чабаны́
Р. чабана́ чабано́ў
Д. чабану́ чабана́м
В. чабана́ чабано́ў
Т. чабано́м чабана́мі
М. чабане́ чабана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чаба́ний чабано́ў, пастухо́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Чабаны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чабаны́
Р. Чабано́ў
Д. Чабана́м
В. Чабаны́
Т. Чабана́мі
М. Чабана́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Паду́ст ’рыба сямейства карпавых’ (ТСБМ), дыял. таксама паду́ста. Рус. поду́ст, поду́с ’рыба з сямейства чабаноў’, укр. піду́ст, піду́ства ’рыба Chondrostoma nasis’, польск. podust, podusta, чэш. podousev, славац. podustva. Адсутнічае ў паўдн.-слав. м. Паводле Махэка (467), назва рыбы — гэта субстантываваны прыметнік *podusta (ryba) < usta, таму што верхняя сківіца больш тоўстая і доўгая, чым ніжняя. Гэта ж семантычная матывацыя ўжо ў Даля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)