чаба́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чаба́нка |
чаба́нкі |
| Р. |
чаба́нкі |
чаба́нак |
| Д. |
чаба́нцы |
чаба́нкам |
| В. |
чаба́нку |
чаба́нак |
| Т. |
чаба́нкай
чаба́нкаю |
чаба́нкамі |
| М. |
чаба́нцы |
чаба́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чаба́нка чаба́нка, -кі ж., пасту́шка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чаба́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Жан. да чабан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)