цітр, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Надпіс на кадры ў кінафільме, што перадае словы дзеючых асоб.

2. -у. У хіміі: канцэнтрацыя раствору, што ўжываецца для цітравання.

|| прым. ці́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ці́тр

‘ступень канцэнтрацыі раствору’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ці́тр
Р. ці́тру
Д. ці́тру
В. ці́тр
Т. ці́трам
М. ці́тры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ці́тр

‘надпіс’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ці́тр ці́тры
Р. ці́тра ці́траў
Д. ці́тру ці́трам
В. ці́тр ці́тры
Т. ці́трам ці́трамі
М. ці́тры ці́трах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цітр м.

1. род. ці́тра кино, текст. титр;

2. род. ці́тру хим. титр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цітр, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Надпіс на кадры ў кінафільме, які перадае словы дзеючых асоб або тлумачальны тэкст. У клубе ўжо выключылі святло, на экране сталі мільгаць ужо цітры кінакарціны. Ермаловіч.

2. ‑у. У хіміі — ступень канцэнтрацыі раствору (колькасць рэчыва ў грамах у 1 мл раствору).

3. ‑а. Спец. Тое, што і тэкс.

[Ад фр. titre — якасць, характарыстыка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цітр м кіно ufschrift f -, -en;

загало́ўныя цітры (фільма) Vrspann m -(e)s, Flmvorspann m;

заклю́чныя цітры (фільма) bspann m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

титр в разн. знач. цітр, род. ці́тру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

caption [ˈkæpʃn] n.

1. загало́вак (артыкула, главы)

2. по́дпіс (пад карцінай, ілюстрацыяй, здымкам)

3. цітр, субці́тр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)