ці́савыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ці́савыя
Р. ці́савых
Д. ці́савым
В. ці́савыя
Т. ці́савымі
М. ці́савых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ці́савыя сущ., мн., бот. ти́совые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Цісавыя (сям. раслін) 11/113

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ці́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ці́савы ці́савая ці́савае ці́савыя
Р. ці́савага ці́савай
ці́савае		 ці́савага ці́савых
Д. ці́саваму ці́савай ці́саваму ці́савым
В. ці́савы (неадуш.)
ці́савага (адуш.)		 ці́савую ці́савае ці́савыя (неадуш.)
ці́савых (адуш.)
Т. ці́савым ці́савай
ці́саваю		 ці́савым ці́савымі
М. ці́савым ці́савай ці́савым ці́савых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ти́совые мн., сущ., бот. ці́савыя, -вых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ці́савы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ціса, уласцівы цісу. Цісавая драўніна. Цісавая алея. // Зроблены з цісу. Цісавая фанера.

2. у знач. наз. ці́савыя, ‑ых. Сямейства двухдомных вечназялёных хвойных дрэў ці кустоў, да якога адносіцца ціс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)