ці́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ці́канне
Р. ці́кання
Д. ці́канню
В. ці́канне
Т. ці́каннем
М. ці́канні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ці́канне ср., разг. ти́канье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ці́канне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цікаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. У пакоі цішыня.. Таму асабліва выразна чуваць ціканне гадзінніка, што вісіць на сцяне. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́каць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. (разм.).

Ціха і мерна пастукваць (звычайна пра гукі гадзіннікавага механізма).

|| аднакр. ці́кнуць, -не.

|| наз. ці́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ти́канье ці́канне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cykanie

н. ціканне;

cykanie zegarka — ціканне гадзінніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tick​2 [tɪk] n.

1. паме́та, «пту́шачка»

2. ці́канне (гадзінніка)

3. infml мо́мант, хвілі́нка; імгне́нне;

in a tick/in two ticks як ба́чыш, у адзі́н мо́мант

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tykanie

I н.

тыканне; звяртанне на "ты”

II н.

ціканне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)