цё́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цё́шка цё́шкі
Р. цё́шкі цё́шак
Д. цё́шцы цё́шкам
В. цё́шку цё́шкі
Т. цё́шкай
цё́шкаю		 цё́шкамі
М. цё́шцы цё́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цёшка ж. тёша, тёшка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цёшка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Брушная частка сяўругі, асётра і некаторых іншых рыб, якая ідзе ў ежу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёша, -ы, і цёшка, -і, ДМ -шцы, ж.

Брушная частка сяўругі, асётра і некаторых іншых рыб, якая ідзе ў ежу ў вэнджаным выглядзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тёшка цёшка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)