цяпля́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяпля́к цеплякі́
Р. цепляка́ цепляко́ў
Д. цепляку́ цепляка́м
В. цяпля́к цеплякі́
Т. цепляко́м цепляка́мі
М. цепляку́ цепляка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цяпля́к, род. цепляка́ м., в разн. знач. тепля́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяпля́к, цепляка, м.

Часовае ацепленае памяшканне для правядзення будаўнічых работ у зімовы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тепля́к в разн. знач. цяпля́к, род. цепляка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)