цяля́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цяля́тніца цяля́тніцы
Р. цяля́тніцы цяля́тніц
Д. цяля́тніцы цяля́тніцам
В. цяля́тніцу цяля́тніц
Т. цяля́тніцай
цяля́тніцаю		 цяля́тніцамі
М. цяля́тніцы цяля́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цяля́тніца ж. теля́тница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяля́тніца, ‑ы, ж.

Жан. да цялятнік (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяля́тніца ж. с.-г. Kälberpflegerin f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цяля́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Хлеў для цялят.

Пабудаваць ц.

2. Той, хто даглядае цялят.

3. Таварны вагон, прызначаны для перавозкі жывёлы (разм.).

|| ж. цяля́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

теля́тница цяля́тніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)