цяжкаво́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цяжкаво́дны |
цяжкаво́дная |
цяжкаво́днае |
цяжкаво́дныя |
| Р. |
цяжкаво́днага |
цяжкаво́днай цяжкаво́днае |
цяжкаво́днага |
цяжкаво́дных |
| Д. |
цяжкаво́днаму |
цяжкаво́днай |
цяжкаво́днаму |
цяжкаво́дным |
| В. |
цяжкаво́дны (неадуш.) цяжкаво́днага (адуш.) |
цяжкаво́дную |
цяжкаво́днае |
цяжкаво́дныя (неадуш.) цяжкаво́дных (адуш.) |
| Т. |
цяжкаво́дным |
цяжкаво́днай цяжкаво́днаю |
цяжкаво́дным |
цяжкаво́днымі |
| М. |
цяжкаво́дным |
цяжкаво́днай |
цяжкаво́дным |
цяжкаво́дных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цяжкаво́дны, ‑ая, ‑ае.
У выразе: цяжкаводны рэактар гл. рэактар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
тяжелово́дный цяжкаво́дны;
тяжелово́дный реа́ктор цяжкаво́дны рэа́ктар.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэа́ктар, ‑а, м.
1. Электрычны апарат для абмежаваныя велічыні токаў кароткага замыкання ў ланцугах пераменнага току.
2. Апарат для ажыццяўлення хімічных рэакцый пры пэўных тэмпературах і цісках.
3. Устаноўка для атрымання атамнай энергіі, заснаваная на выкарыстанні ланцуговай рэакцыі дзялення атамных ядраў.
•••
Атамны (ядзерны) рэактар — тое, што і рэактар (у 3 знач.).
Цяжкаводны рэактар — рэактар, у якім замаруджвальнікам нейтронаў служыць цяжкая вада.
[Ад лац. re — проці і actor — тое, што дзейнічае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)