Verbum

анлайнавы слоўнік

Вадзянка цяжарных 10/207

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

цяжа́рная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цяжа́рны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цяжа́рны	цяжа́рная	цяжа́рнае	цяжа́рныя
Р.	цяжа́рнага	цяжа́рнай цяжа́рнае	цяжа́рнага	цяжа́рных
Д.	цяжа́рнаму	цяжа́рнай	цяжа́рнаму	цяжа́рным
В.	цяжа́рны (неадуш.) цяжа́рнага (адуш.)	цяжа́рную	цяжа́рнае	цяжа́рныя (неадуш.) цяжа́рных (адуш.)
Т.	цяжа́рным	цяжа́рнай цяжа́рнаю	цяжа́рным	цяжа́рнымі
М.	цяжа́рным	цяжа́рнай	цяжа́рным	цяжа́рных

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасле́д, -у, ДМ -дзе, м.

Абалонка плода ў цяжарных.

|| прым. пасле́давы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радзі́мец, -мцу, м. (разм.).

Прыпадак хваробы ў малых дзяцей (а таксама ў парадзіх і цяжарных жанчын), які суправаджаецца сутаргамі і стратай прытомнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэро́н, ‑у, м.

Лекавы процірвотны сродак, які ўжываецца пры марской і паветранай хваробах, пры рвоце ў цяжарных жанчын і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радзі́мец, ‑мцу, м.

Разм. Прыпадак хваробы ў маленькіх дзяцей (а таксама ў парадзіх і цяжарных жанчын), які суправаджаецца сутаргамі і стратай прытомнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mútterberatung

f - кансульта́цыя для цяжа́рных жанчы́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

нефрапа́тыя

(ад нефра- + -патыя)

зборнае абазначэнне групы розных захворванняў нырак (напр. н. цяжарных).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перанасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць; -но́шаны; зак.

1. каго-што і чаго. Перанесці, аднесці куды-н. за некалькі прыёмаў.

П. цэглу пад павець.

Колькі ён грыбоў за лета і восень перанасіў.

2. што. Знасіць вялікую колькасць чаго-н. (адзення, абутку).

3. каго (што). Пра цяжарных: пранасіць дзіця больш за належны тэрмін.

|| незак. перано́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)