цяга́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Трактар, машына для буксіроўкі прычэпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяга́ч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяга́ч цягачы́
Р. цягача́ цягачо́ў
Д. цягачу́ цягача́м
В. цяга́ч цягачы́
Т. цягачо́м цягача́мі
М. цягачы́ цягача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цяга́ч, -ча́ м. тяга́ч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Цягач 11/160, гл. Седлавы цягач

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

цяга́ч, ‑а, м.

Аўтамабіль ці трактар з моцнай цягай (у 2 знач.) для буксіроўкі прычэпаў. Грукаталі цягачы з важкімі гарматамі і прычэпамі, ад поступу якіх уздрыгвала зямля. Мележ. Панясліся танкі далей, І скрыпелі цягачы, І «кацюшы» азаралі Бліскавіцай далячынь. Іверс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягач

т. 17, с. 191

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цяга́ч м. тэх., вайск. Schlépper m -s, -; Trécker m -s, -;

калёсны цяга́ч Rádschlepper m;

гу́сенічны цяга́ч Ráupenschlepper m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Седлавы цягач 9/465; 11/160

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

седлавы цягач

т. 14, с. 294

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

tractor [ˈtræktə] n. тра́ктар; цяга́ч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)