цюкавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цюкавы́ цюкава́я цюкаво́е цюкавы́я
Р. цюкаво́га цюкаво́й
цюкаво́е		 цюкаво́га цюкавы́х
Д. цюкаво́му цюкаво́й цюкаво́му цюкавы́м
В. цюкавы́ цюкаву́ю цюкаво́е цюкавы́я
цюкавы́х
Т. цюкавы́м цюкаво́й
цюкаво́ю		 цюкавы́м цюкавы́мі
М. цюкавы́м цюкаво́й цюкавы́м цюкавы́х

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цюк¹, -а́, мн. -і, -о́ў, м.

Вялікі звязаны пакунак тавару; вялікая звязка чаго-н.

Ц. сена.

|| памянш. цючо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. цюкавы́, -а́я, -о́е (спец.).

Цюкавое сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)