цэхка́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цэхка́м |
цэхка́мы |
| Р. |
цэхка́ма |
цэхка́маў |
| Д. |
цэхка́му |
цэхка́мам |
| В. |
цэхка́м |
цэхка́мы |
| Т. |
цэхка́мам |
цэхка́мамі |
| М. |
цэхка́ме |
цэхка́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цэхка́м м. (цэ́хавы камітэ́т) цехко́м (цехово́й комите́т)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цехко́м (цехово́й комите́т) цэхка́м, -ма м. (цэ́хавы камітэ́т).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)