цэта́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цэта́н
Р. цэта́ну
Д. цэта́ну
В. цэта́н
Т. цэта́нам
М. цэта́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цэтан

т. 17, с. 182

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цэта́н

(ад гр. ketos = кіт)

насычаны вуглевадарод, састаўная частка нафты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГЕКСАДЭКА́Н,

гл. Цэтан.

т. 5, с. 137

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)