цэ́сія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цэ́сія |
цэ́сіі |
| Р. |
цэ́сіі |
цэ́сій |
| Д. |
цэ́сіі |
цэ́сіям |
| В. |
цэ́сію |
цэ́сіі |
| Т. |
цэ́сіяй
цэ́сіяю |
цэ́сіямі |
| М. |
цэ́сіі |
цэ́сіях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
цэ́сія
(лац. cessio)
уступка патрабавання ў абавязацельстве другой асобе, перадача каму-н. сваіх правоў на што-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)