цэну́р

‘лічынка чарвяка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цэну́р цэну́ры
Р. цэну́ру цэну́раў
Д. цэну́ру цэну́рам
В. цэну́р цэну́ры
Т. цэну́рам цэну́рамі
М. цэну́ры цэну́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цэну́р

‘лічынка чарвяка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цэну́р цэну́ры
Р. цэну́ра цэну́раў
Д. цэну́ру цэну́рам
В. цэну́ра цэну́раў
Т. цэну́рам цэну́рамі
М. цэну́ры цэну́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цэну́р, цэну́рус

(ад гр. koinos = агульны + ura = хвост)

адзін з тыпаў фіны, што ўяўляе сабой буйны пузыр, на сценках якога ўтвараецца многа сколексаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)