Verbum

цэнтраімклі́вы, -ая, -ае.

Накіраваны ў час руху ад перыферыі да цэнтра.

Цэнтраімклівая сіла.

эксцэнтры́чны², -ая, -ае (спец.).

Які не мае агульнага цэнтра; проціл. канцэнтрычны.

Эксцэнтрычныя кругі.

дацэ́нтравы, -ая, -ае (спец.).

Які накіроўваецца ў руху ад перыферыі да цэнтра.

Дацэнтравая сіла.

захалу́сце, -я, н. (разм.).

Глухое, аддаленае ад цэнтра месца.

Жыць у захалусці.

|| прым. захалу́сны, -ая, -ае.

цэнтрабе́жны, -ая, -ае.

Накіраваны ў час руху ад цэнтра да перыферыі.

Цэнтрабежныя сілы.

Цэнтрабежныя нервовыя валокны.

перыферы́я, -і, ж.

1. Аддаленая ад цэнтра мясцовасць, а таксама мясцовыя ўстановы, арганізацыі ў адрозненне ад цэнтральных.

Працаваць на перыферыі.

2. Частка чаго-н., аддаленая ад цэнтра (спец.).

П. сятчаткі вока.

|| прым. перыферы́йны, -ая, -ае і перыферы́чны, -ая, -ае (да 2 знач.).

акру́жнасць, -і, ж.

1. У матэматыцы: замкнёная крывая, усе пункты якой роўна адцалены ад цэнтра.

2. Лінія вымярэння акруглых паверхняў і прадметаў.

А. шара.