Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цэме́нтавыв разн. знач. цеме́нтный;
ц. склад — цеме́нтный склад;
ц. раство́р — цеме́нтный раство́р;
~вая пліта́ — цеме́нтная плита́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цэме́нтавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да цэменту; звязаны з вырабам цэменту. Цэментавы склад. Цэментавая печ.
2. Зроблены з цэменту; у склад якога ўваходзіць цемені. Хатка над балотамі стаіць на нізкім цэментавым падмурку.Колас.Пячнік кельняй размешваў у карыце цэментавы раствор і насвістваў песеньку.Лобан.// Пакрыты, змацаваны цэментам. Валодзька затушыў цыгарку аб цэментавае перакрыцце, што адкрылася паміж дошак узарванай падлогі.Радкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэме́нтавы, цэме́нтныбуд. Zemént-;
цэме́нтавы раство́р Zeméntmörtel m -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
цэме́нт, -у, М -нце, м.
1. Мінеральнае парашкападобнае рэчыва, здольнае ўтвараць з вадой масу, якая хутка зацвердзявае; служыць для вырабу бетону і будаўнічых раствораў.
Ц. баіцца вільгаці.
2. Касцявая тканка, якая пакрывае корань і шыйку зуба.