цэ́льсій
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цэ́льсій |
цэ́льсіі |
| Р. |
цэ́льсія |
цэ́льсіяў |
| Д. |
цэ́льсію |
цэ́льсіям |
| В. |
цэ́льсій |
цэ́льсіі |
| Т. |
цэ́льсіем |
цэ́льсіямі |
| М. |
цэ́льсіі |
цэ́льсіях |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Цэ́льсій м. Це́льсий;
тэрмо́метр ~сія — термо́метр Це́льсия;
пятна́ццаць гра́дусаў па ~сію — пятна́дцать гра́дусов по Це́льсию
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цэ́льсій, ‑я, м.
Тэрмометр са стоградуснай шкалой ад пункта раставання лёду да пункта кіпення вады. 40° па Цэльсію.
[Ад імені вынаходніка, шведскага фізіка 18 ст.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэ́льсій
[н.-лац. celsisus, ад A. Celsius = прозвішча шв. астранома і фізіка (1701—1744)]
тэрмометр са стоградуснай шкалой ад пункта раставання лёду да пункта кіпення вады.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
C
=
1.
Zentrum – цэнтр
2.
Celsius – Цэльсій
3.
Coulomb –
эл. кулон
4.
Сuri – фіз. кюры
5.
Kohlenstoff – вуглерод
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)