цэ́лка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цэ́лка цэ́лкі
Р. цэ́лкі цэ́лак
Д. цэ́лцы цэ́лкам
В. цэ́лку цэ́лак
Т. цэ́лкай
цэ́лкаю		 цэ́лкамі
М. цэ́лцы цэ́лках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цэ́лка ж груб (kéusche) Júngfrau f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)